Η σωστή διαχείριση του χρόνου, αλλά και ο ρόλος των γονέων στην κρίσιμη φάση των εξετάσεων
Πανελλαδικές εξετάσεις
Μπαίνοντας σε αυτήν τη δοκιμασία, κάθε υποψήφιος πρέπει να είναι ειλικρινής με τον εαυτό του. Εξάλλου, οι εξετάσεις αφορούν κυρίως τον ίδιο και κατόπιν το περιβάλλον του.
Τους περισσότερους υποψηφίους τους καταλαμβάνει άγχος, με τις δυσάρεστες και ενοχλητικές του επιπτώσεις. Γνώριμα συμπτώματα του, μεταξύ άλλων, είναι η ταχυκαρδία, η δυσφορία στην αναπνοή, η ξηροστομία, τα κρύα άκρα, η ανασφάλεια κ.α. Είναι ο πιο «ύπουλος» εχθρός στον οποίο πρέπει να αντισταθούν. Εκτός από τα συμπτώματα που αναφέραμε, το άγχος μπορεί να τους οδηγήσει σε άρνηση και παθητικότητα. Επίσης, είναι πιθανόν να προκαλέσει σύγχυση στις πνευματικές τους λειτουργίες, υπονομεύοντας άμεσα την επίδοσή τους. Δεν μπορεί βέβαια να καταπολεμηθεί από τη μια μέρα στην άλλη, ενώ είναι γνωστό ότι ταλαιπωρεί πολύ κόσμο μερικές φορές για χρόνια. Όμως, οι υποψήφιοι μπορούν να το ελέγξουν, εφόσον βέβαια ενεργοποιήσουν τις ψυχικές τους δυνάμεις και προβάλλουν σθεναρή αντίσταση.
Η αυτοπεποίθηση είναι το καλύτερο ενισχυτικό μέσο, γι’ αυτό είναι καλό να παραδεχτούν: «Ναι, φοβάμαι τις εξετάσεις, όμως μπορώ να τα καταφέρω». Οι ασκήσεις χαλάρωσης, η συγκέντρωση της σκέψης σε πράγματα που τους ευχαριστούν ή τους ηρεμούν, ένα χλιαρό ντους, λίγη μουσική, οι συζητήσεις που δεν αναφέρονται στο θέμα των εξετάσεων και η διατήρηση κάποιων καθημερινών μικρό-συνηθειών βοηθούν στην ψυχική τους ισορροπία.
Όλοι ξέρουν πόσο έχουν διαβάσει, σε ποιο βαθμό μπορούν να αποδώσουν. Ας διώξουν το άγχος και ας γράψουν ό,τι ξέρουν.
Καλό είναι να αποφύγουν τις συζητήσεις με συμμαθητές τους για το τι διάβασαν. Δημιουργούν πανικό.
Να μην ξενυχτάνε την παραμονή των εξετάσεων.
Ύστερα από κάθε εξεταστική δοκιμασία, είναι σημαντικό να ασχοληθούν με ό,τι τους χαλαρώνει.
Να αποφεύγουν τις επαναλήψεις της τελευταίας στιγμής.
Οι γονείς
Οι γονείς έχουν συνήθως τις καλύτερες προθέσεις, αλλά συχνά συμβάλλουν καθοριστικά στην επιδείνωση του άγχους του υποψηφίου. Γι’ αυτό οφείλουν να εξασφαλίσουν ένα ήρεμο περιβάλλον στα παιδιά τους, το οποίο θα τα βοηθά να χαλαρώνουν, μακριά από θορύβους, φασαρίες, φωνές, διδαχές, κριτικές ή απαγορεύσεις.
Να δείχνουν υπομονή όταν γίνονται ευερέθιστα ή ξεσπούν με το παραμικρό.
Να θυμούνται ότι οι υποψήφιοι χρειάζονται συμπαράσταση και ενθάρρυνση και όχι υπερπροστασία και υπερβολές.
Να μη μεταδίδουν το άγχος τους –ας μην ξεχνούν ότι τα παιδιά έχουν ήδη το δικό τους. Αντίθετα, θα τα βοηθήσουν αν τους τονίζουν ότι στη ζωή μετρά η προσπάθεια και ότι πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε οποιοδήποτε αποτέλεσμα.
Να μη συνδέουν την επίδοση στα μαθήματα με τη σχέση τους με το παιδί. Είναι σφάλμα να πιστεύουμε και να καλλιεργούμε στα παιδιά την πεποίθηση ότι αποκλειστικά και μόνο η εισαγωγή τους σε μια ανώτατη βαθμίδα εκπαίδευσης θα τους εξασφαλίσει υποχρεωτικά την επιτυχία στη ζωή τους.
Η αναβλητικότητα των εφήβων
Αν το παιδί σας αναβάλλει διαρκώς το χρόνο του διαβάσματος, αυτό μπορεί να συνδέεται με έλλειψη συγκέντρωσης, αλλά συχνά αποτελεί μεμονωμένο πρόβλημα γιατί, όταν το παιδί αποφασίζει να διαβάσει, «στρώνεται κανονικά» και διαβάζει πολύ συγκεντρωμένα. Tο πρόβλημα ξεκινάει όταν αναβάλλει το διάβασμα μέχρις ότου «φτάσει ο κόμπος στο χτένι». Γιατί τότε αντιμετωπίζει τη μελέτη σαν κάτι το οποίο εξαντλεί κυριολεκτικά τις δυνάμεις του. Αν όμως παρά τις διαρκείς υποδείξεις, ο έφηβος δείχνει ότι δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί σωστά τον χρόνο του διαβάσματος και γενικά αναβάλλει τις υποχρεώσεις του, τότε ίσως δείχνει αρνητική στάση ζωής, έλλειψη αυτοπεποίθησης, ανασφάλεια κ.ά.
Ορισμένες προτάσεις που μπορεί να διευκολύνουν τον έφηβο είναι:
Zητήστε του να καταγράψει τις καθημερινές ασχολίες του (λ.χ. το σχολείο, το φαγητό, το διάβασμα, το φροντιστήριο ή το ιδιαίτερο, τον αθλητισμό, τις εξόδους με τους φίλους, την ενασχόληση με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κ.ά.).
Να σημειώσει πόσο χρόνο καταναλώνει σε καθεμιά.
Θα διαπιστώσει ότι τα χρονικά όρια για να διαβάσει και να χαζέψει είναι περιορισμένα. Aν κάνει το ίδιο και για τις ώρες του Σαββατοκύριακου, θα εκπλαγεί όταν ανακαλύψει ότι ακόμα και τότε δεν χωρούν όσα «περισσεύουν» από τις καθημερινές.
Να δοκιμάσει να τα χωρίσει σε κατηγορίες περισσότερο και λιγότερο επειγόντων.
Aν είναι αναποφάσιστος, βοηθήστε τον να ξεκαθαρίσει μόνος του ποια είναι τα επείγοντα και σημαντικά πράγματα μέσα στην καθημερινή ρουτίνα του.
Βοηθήστε στη διαχείριση του χρόνου
Ο τρόπος διαχείρισης του χρόνου διαφέρει από έφηβο σε έφηβο. Κάποιοι επιθυμούν να προσχεδιάζουν και να οργανώνουν το χρόνο τους λεπτομερώς. Άλλοι δεν θέλουν ούτε να ακούσουν για σχεδιασμό, ενώ άλλοι προτιμούν να τον κάνουν χοντρικά μέσα στο μυαλό τους και να μην κοιτούν καθόλου το ρολόι.
Συγγραφέας: Αλεξάνδρα Καππάτου