Τι πρέπει να κάνει ο εκπαιδευτικός και τι να αποφύγει να κάνει μέσα στην τάξη
Το «φοβερό» ερώτημα του εκπαιδευτικού αποτυπώνει την αντίφαση που βιώνει ο εκπαιδευτικός για το τι πρέπει να κάνει μέσα στην τάξη. Αυτά που του λένε τα Προγράμματα σπουδών ή αυτά που περιγράφονται στο ΠΔ 152 για την αξιολόγησή του. Διαβάζοντας το «φοβερό ερώτημα» ένας άλλος εκπαιδευτικός, προβληματίστηκε και αποφάσισε να επικοινωνήσει μαζί του για διευκρινήσεις.
-Αν επιλέξω να κάνω ότι προβλέπει το ΠΔ και να παρουσιάσω δεξιότητες και χαρακτηριστικά που θα μου δώσουν το χαρακτηρισμό «εξαιρετικός» θα μπορέσει να τα καταφέρω;
-Ξέρεις πόσα είναι αυτά τα χαρακτηριστικά ;
-Πόσα;
-109 δείκτες;
-Kαι πότε θα προλάβω μέσα σε 2 διδασκαλίες να το κάνω αυτό; Πώς θα δείξω το καλύτερό μου εαυτό σε τόσο λίγο χρόνο;
-Ρώτα καλύτερα πότε θα προλάβει ο Σχολικός Σύμβουλος.
– Τελικά τι θα γίνει;
– Άκου.. Η επιστημονική ομάδα που ασχολήθηκε με τη συγγραφή του συστήματος αξιολόγησης αναγνωρίζει τις αδυναμίες του. Μια από αυτές είναι και η αδυναμία συνολικής και αντικειμενικής αξιολόγησης και των 109 δεικτών(επαρκής, πολύ καλός, εξαιρετικός) που αφορούν τις Ι,ΙΙ,ΙΙΙ κατηγορίες, λόγω περιορισμών όπως:
• Ο αριθμός παρατηρήσεων του εκπαιδευτικού από τον αξιολογητή και άρα ο κίνδυνος μη αντικειμενικότητας της αξιολόγησης
• Το περιορισμένο χρονικά και θεματικά εύρος μιας διδασκαλίας, για να μπορούν να εμφανιστούν όλα αυτά τα χαρακτηριστικά του εκπαιδευτικού, που αφορούν όλους αυτούς τους δείκτες.
• Στην απουσία διαβάθμισης των επιπέδων των «εικόνων» της ποιοτικής διδασκαλίας και του ποιοτικού εκπαιδευτικού έργου στις διάφορες βαθμίδες της εκπαίδευσης.
Η επιστημονική ομάδα ως λύσεις σε αυτές τις αντικειμενικές αδυναμίες προτείνει:
1. Είναι όμως εφικτό να επιδιώξουμε με εμμονή την εγκυρότητα και την αξιοπιστία που διασφαλίζουν η ειδημοσύνη (expertise= κατοχή βαθιάς γνώσης αντικειμένου) και η διακριτικότητα (discernment= ικανότητα οξυδερκούς κατανόησης λεπτών διαφορών και ορθής κρίσης) εκείνων που είναι θεσμικά και επιστημονικά ειδικοί να ασκήσουν το έργο της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου.
2. Η ειδημοσύνη και η διακριτικότητα, για να κρίνουν απροσωπόληπτα, αξιοποιούν την εμπλαισιωμένη με επιστημονικά κριτήρια εμπειρία τους, την οξυδερκή εσωτερική θέαση και κρίση των εκπαιδευτικών θεμάτων, τις επιστημονικές και λογικές ορίζουσες της εκπαιδευτικής κοινότητας και την ικανότητά τους να κρίνουν με ευαισθησία λεπτές διαφοροποιήσεις, με αναφορά σε όλες τις περιπτώσεις στο ευρύτερο συγκείμενο.
-Τελικά μάλλον καταλαβαίνω ότι «διαθέτουμε» ένα απόλυτα περιγραφικό σύστημα αξιολόγησης με 109 δείκτες και 148 συνολικά σε όλες τις κατηγορίες και δε μπορώ να δείξω ότι τους αξίζω όλους. Τόσο καιρό που δίδασκα πόσους δείκτες λες να έπιανα; Πώς τα είπες αυτά που διαθέτει ο αξιολογητής;
Η συνέχεια στο 4ο ερώτημα Κώστας Καπετσώνης blogs.sch.gr/kkapetso