Η άνοιξη πλέον μπήκε για τα καλά και ένας μεγάλος εφιάλτης των περισσότερων μαθητών πλησιάζει : «οι ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ»!!!
Γράφει η Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος Αθανασία Κουτσούκου
Το θέμα είναι πως αυτός ο εφιάλτης δεν είναι μόνο των μαθητών που εξετάζονται (αλλά πολλές φορές ίσως και περισσότερο) και των γονιών τους.
Οι γονείς έχουν μάθει να λένε από την πρώτη ημέρα που το παιδί τους πηγαίνει στο σχολείο «Μάθαμε αυτό…», «Δυσκολευτήκαμε σε εκείνο… μα τα καταφέραμε στο τέλος», «Μας αδίκησε ο δάσκαλος, αλλά την επόμενη φορά θα τα πάμε καλύτερα»… Είναι πρωταρχική και εντελώς απενοχοποιημένη συνήθειά τους να χρησιμοποιούν το α’ πληθυντικό πρόσωπο, όταν μιλούν για την σχολική πορεία και πρόοδο του παιδιού τους. Με αυτό τον τρόπο όμως κάνουν δύο τουλάχιστον λάθη: 1) ακυρώνουν την προσπάθεια του παιδιού τους και του στερούν αυτοπεποίθησης και 2) πραγματικά ταυτίζονται με την προσπάθειά του, σε τέτοιο βαθμό που πολλές φορές εκείνοι είναι που αγχώνονται περισσότερο για το αποτέλεσμα που θα φέρει το παιδί τους, με φυσικό αντίκτυπο να επηρεάζουν αρνητικά το ίδιο.
Συνειδητοποιώντας αυτή τη λάθος στάση, που όλοι οι γονείς υιοθετούν, βλέπουμε πως η ρίζα είναι πιο βαθιά από όσο ίσως περιμέναμε. Τις περισσότερες φορές συνειδητοποιούν οι γονείς το άγχος που προκαλούν στο παιδί τους, στο τελικό αυτό στάδιο των εξετάσεων. Εκεί πλέον βλέπουν το παιδί πανικοβλημένο, χωρίς να μπορούν να βρούνε τι είναι αυτό που θα το χαλαρώσει και θα το βοηθήσει να απεγκλωβιστεί από το άγχος του… μόνο και μόνο επειδή κι εκείνοι οι ίδιοι είναι πολύ μπλεγμένοι μέσα σε αυτό.
Άρα το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουν, είναι να απεμπλακούν οι ίδιοι από αυτό το άγχος. Να μιλήσουν εκείνοι στους εαυτούς τους και να τους πείσουν πως αυτό είναι απλά μια εξέταση και πως δεν κρίνεται η προσωπικότητά τους και ένα σωρό άλλα πράγματα που λένε στο παιδί τους. Αν καταφέρουμε να τα πιστέψουμε τότε θα το περάσουμε και στο παιδί μας. Αν όμως δεν τα πιστεύουν και όντως θεωρούν όλο αυτό ιδιαίτερα στρεσογόνο, καλύτερο θα ήταν να παραδεχτούν την αλήθεια στο παιδί τους και να δηλώσουν πόσο ανίσχυροι αισθάνονται κι εκείνοι μπροστά σε αυτό και ίσως να μην είναι αυτοί που θα το στηρίξουν σωστά, αλλά ένα άλλο μέλος της οικογένειας.
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να είναι ειλικρινείς και να μην παπαγαλίζουν ατάκες ειδικών και μη, που δεν τις πιστεύουν.
Η κυρία Κουτσούκου σημειώνει στο efiveia.gr πως το παιδί-υποψήφιος βάλλεται από πληθώρα πραγμάτων. Αρχικά, είναι το ίδιο το σύστημα το οποίο του ζητά να είναι οργανωτικός, με απόλυτο προγραμματισμό, να στερηθεί όλων των άλλων καλεσμάτων τις εφηβικής του ηλικίας και να προσηλωθεί ολοκληρωτικά σε έναν και μόνο σκοπό : στο ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ! Είναι ο ίδιος ο υποψήφιος, ο οποίος κάνει την προσπάθειά του και φοβάται πως δεν θα καταφέρει να ανταποκριθεί στις προσδοκίες του. Μια αποτυχία θα πλήξει την προσωπικότητα και την αυτοπεποίθησή του. Και το ακόμη πιο δύσκολο, είναι το οικογενειακό και ευρύτερο περιβάλλον, το οποίο και επιβάλλει κατά κάποιον τρόπο τις προσδοκίες και απαιτήσεις του, πολλές φορές χωρίς να χρειαστεί να το πει. Θεωρεί πως όλοι έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους σε αυτόν και αν αποτύχει θα τους απογοητεύσει.
Αυτό λοιπόν που πρέπει οι γονείς να διασαφηνίσουν στο παιδί, είναι πως αυτή η προσπάθεια που κάνει είναι όλη δική του, αφορά μόνο τον ίδιον και κανέναν άλλον.
Είναι πολύ σημαντικό να έχουν φροντίσει οι γονείς από μικρότερες ηλικίες να αφήνουν τα παιδιά τους να έρχονται αντιμέτωποι με το άγχος τους και με καταστάσεις που θα κριθούν. Τέτοιες μπορεί να είναι εξετάσεις ενδοσχολικές, διαγωνισμοί ξένων γλωσσών και υπολογιστών, αθλητικοί αγώνες κ.α.. Ερχόμενα τα παιδιά αντιμέτωπα με τέτοιες στρεσογόνες καταστάσεις από την παιδική ηλικία, θα είναι πιο εξοικειωμένα με το άγχος των πιο σημαντικών μετέπειτα εξετάσεών τους.
Τέλος, οι γονείς δεν πρέπει να ξεχνούν να δείχνουν την εμπιστοσύνη τους προς το παιδί τους σε κάθε περίσταση. Δεν είναι ανάγκη να περιμένουν τους καλούς βαθμούς από το σχολείο για να δώσουν το «μπράβο» τους. Αυτό πρέπει να δίνεται απλόχερα από την πρώτη στιγμή που το παιδί καταφέρνει να κάνει πράγματα μόνο του, από το πιο απλό στο πιο σύνθετο. Μόνο έτσι το παιδί θα μπορεί να έχει την αυτοπεποίθηση ότι μπορεί να τα καταφέρει, αλλά ακόμη κι αν αποτύχει σε ένα πράγμα, έχει τόσα άλλα στα οποία είναι καλός!!!
Πηγή: efiveia.gr