Συναδέλφισσα, Συνάδελφε
“Περνάνε τα χρόνια, αλλά οι αναμνήσεις του μάχιμου εκπαιδευτικού μένουν αναλλοίωτες. Τέτοια μέρα δεν μπορεί να μη συγκινηθείς! Η αλήθεια είναι πως τα συναισθήματα δεν περιγράφονται με λέξεις. Κι είναι δύσκολο και ταυτόχρονα περίεργο, να θέλεις μέσα σε λίγες σειρές, να κλείσεις συναισθήματα, γεγονότα και αναμνήσεις μιας τόσο σημαντικής σχέσης, τριάντα τεσσάρων ολόκληρων χρόνων!..
Κοιτάζοντας στο βάθος του χρόνου νιώθω πως όλα πέρασαν τόσο γρήγορα! Γιατί στη δική μας τη «δουλειά», που είναι κάτι παραπάνω από “επάγγελμα”, μια σχέση τέτοιας διάρκειας και με τόσες εμπειρίες και συγκινήσεις, μόνο στο στενό όριο ενός επαγγελματικού πλαισίου δεν μπαίνει. Μάλιστα όταν η ζωή στην πραγματικότητα είναι πιο περίεργη από τα βιώματα και τα ιδανικά. Σε έναν κόσμο που κινείται πάνω σε δύο άξονες, της αποδοχής και της κριτικής, της προσφοράς και του ωχαδερφισμού…
Εδώ και οκτώ χρόνια, το σχολείο για μένα αποτελεί παρελθόν, τουλάχιστον για την καθημερινότητά μου (κι όμως σαν να ήταν χθες). Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι όσα «έζησα» όλα αυτά τα χρόνια, έγιναν παρελθόν”.
Σκέφτομαι με νοσταλγία τα χρόνια που πέρασαν! Άλλωστε, στο σχολείο έζησα μερικές από τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής μου (αλήθεια πόσο γρήγορα περνά ο χρόνος!). Αναπολώ τα χρόνια εκείνα, που έχω αφήσει, έχουμε αφήσει – το ίδιο κάποια στιγμή θα κάνετε κι εσείς – τα ίχνη μας …και σίγουρα κι ένα κομμάτι, ίσως το πιο αγνό, από την ψυχή μας. Είπαμε, αυτή η “δουλειά”, είναι πολλά παραπάνω. Και όσα μου έδωσε η τάξη ήταν πολλά παραπάνω…
Κι αν κάποιες φορές συνάδελφε – συναδέλφισσα μελαγχολείς και απογοητεύεσαι, υπάρχει η μνήμη και ο δρόμος της καρδιάς που πάντα θα σε οδηγεί στην αντίπερα όχθη της επιβράβευσης και της καταξίωσης.. Ναι! «αγωνιζόταν, μαχόταν, κοπίαζε.»…
Το ανοικτό χειρόγραφο της μνήμης δεν αστειεύεται. Δεν κάνει χάρες.. Σε κανέναν! Καταγράφει –ΚΑΙ ΘΥΜΙΖΕΙ- την περπατησιά και τη διαδρομή του καθενός … ΚΑΙ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΕΙ την έντιμη προσπάθεια!
Καλή συνέχεια σ’ όλους εσάς που “συνεχίζετε” στο υπέροχο μετερίζι της εκπαίδευσης. Και εγώ με περίσσιο αίσθημα περηφάνιας και τιμής, το μόνο που μπορώ να ψελλίσω τώρα… «ότι κι εγώ , ήμουν ένας από εσάς»… Εύχομαι προσωπική – οικογενειακή υγεία , ευτυχία …!
Καλή σχολική χρονιά σε όλη την εκπαιδευτική κοινότητα (εκπαιδευτικούς, μαθητές, γονείς)! Να είστε καλά και να έχετε μόνο ευκολίες μπροστά σας και πολλές ευτυχισμένες στιγμές και την διαύγεια που χρειάζεται για να οδηγηθεί η εκπαίδευση σε καλύτερες μέρες!
Γεια σας … και καλή δύναμη!
Με εκτίμηση
(Ένας πρώην συνάδελφος)
Από τον τοίχο του Εκπαιδευτικού στο facebook, απο έναν αγαπητό σε όλους μας διευθυντή, εκπαιδευτικό, δάσκαλο και φίλο !!!