Είναι τόσο εύκολο να αναγνωρίσουμε τι χρειάζεται να κάνουμε για να αλλάξουμε τη ζωή μας. Είναι όμως τόσο δύσκολο να αποδεχτούμε ότι χρειάζεται να αφήσουμε κάτι πίσω μας, ώστε να δώσουμε την ευκαιρία στον εαυτό μας να εξελιχθεί και να προοδεύσει.
Είναι υποχρέωσή μας να επιλέξουμε προσεκτικά σε τι θέλουμε να διοχετεύσουμε την ενέργειά μας. Οι περισσότεροι άνθρωποι εξωτερικεύουν το κέντρο ελέγχου τους, φοβούμενοι ότι οι συνθήκες ή οι πράξεις των άλλων ανθρώπων θα ορίσουν τη ζωή τους ενώ στην πραγματικότητα, αυτό εξαρτάται από την ποιότητα του χαρακτήρα τους. Όχι το τι συμβαίνει, αλλά πως ανταποκρινόμαστε σε αυτό που συμβαίνει. Όχι τι είναι, αλλά τι φτιάχνουμε με αυτό.
Αν θέλουμε να αλλάξουμε τη ζωή μας – να γίνουμε ο άνθρωπος που ξέρουμε ότι θέλουμε και μπορούμε – δεν χρειάζεται να τελειοποιήσουμε κάτι. Χρειάζεται να επιλέξουμε. Να επιλέξουμε τι θα αφήσουμε πίσω μας.
Να είμαστε πρόθυμοι να χάσουμε…
1. Την περηφάνεια μας
«Μέσω της περηφάνειας, εξαπατάμε τον εαυτό μας. Αλλά βαθιά μέσα μας κάτω από την επιφάνεια της μέσης συνείδησης, μια σταθερή, αχνή φωνή μας λέει ότι κάτι μένει εκτός της συμφωνίας» – C. G. Jung
Για να αλλάξουμε τη ζωή μας, πρέπει να παραδεχτούμε τι είναι αυτό που δεν λειτουργεί. Πρέπει να γίνουμε ταπεινόφρονες. Να ζητήσουμε βοήθεια αν χρειαστεί. Να μάθουμε και να αποδεχτούμε. Το εγώ μας θα αμυνθεί, αλλά δεν πρέπει να του επιτρέψουμε να μας ορίζει. Δεν μπορούμε να ζήσουμε την υπόλοιπη ζωή μας ανίκανοι να παραδεχτούμε ότι κάτι δεν πάει καλά.
2. Τα συναισθηματικά μας δεκανίκια
Ξέρετε γιατί δεν έχετε αλλάξει ακόμα τη ζωή σας, γιατί είσαι κολλημένοι, βαλτωμένοι και έχετε γι’ αυτό χίλιες δικαιολογίες; Επειδή είστε αγκιστρωμένοι στα συναισθηματικά σας δεκανίκια. Φοβόμαστε, κρατάμε τον έλεγχο, αρνούμαστε να περάσουμε στη δράση γιατί δεν θέλουμε να χάσουμε το οικείο, το γνωστό.
3. Τις τεχνικές αποφυγής μας
Ό,τι κι αν κάνετε για να μουδιάσετε εκείνην την ενοχλητική αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά – είτε μέσω διασκέδασης, φαγητού, απώθησης – δεν μπορείτε να το κάνετε για πολύ, δεν θα διαρκέσει. Γιατί δεν είναι εδώ για να σας βασανίζει αιωνίως, αλλά για να σας ενημερώσει. Το πρώτο βήμα είναι να αφαιρέσουμε τους μηχανισμούς άμυνάς μας. Το δεύτερο είναι να ακούσουμε.
4. Τον ηδονισμό μας
Οι απολαύσεις δεν θα μας κάνουν ποτέ να νιώσουμε πλήρεις. Μπορεί να πηγαίνει κόντρα στο ένστικτό μας, αλλά ορισμένες φορές για να καταφέρουμε να κάνουμε αυτό που θέλουμε, χρειάζεται να αγνοήσουμε ορισμένες επιθυμίες μας, να μην ακολουθήσουμε έναν δρόμο που θα οδηγήσει στη σύγχυση, στην ασθένεια και στην οκνηρία.
5. Τη ζώνη άνεσής μας
Βγαίνοντας από τη ζώνη άνεσής μας είναι σαν να μπαίνουμε σε μια νέα ζωή όπου τα πάντα είναι άγνωστα και ταυτόχρονα δυνατά, αλλά και τρομακτικά συνάμα. Όταν αφήνουμε πραγματικά πίσω τη ζώνη άνεσής μας, η νέα αυτή ζωή, με το χρόνο και την επανάληψη, γίνεται η νέα οικειότητά μας όμως.
6. Την αυτοκυριαρχία μας
Αν θέλετε να αλλάξετε τη ζωή σας, θα υπάρξουν στιγμές που θα απελπιστείτε και θα θέλετε να κλάψετε. Θα δείξετε άθελά σας τα συναισθήματά σας. Και κυρίως θα χρειαστεί να είστε αυθεντικοί. Αυτό σημαίνει ότι θα αφήσετε πίσω την προσδοκία ότι πάντα θα είστε εγκρατείς και προβλέψιμοι.
7. Την ανάγκη για εκδίκηση
Ήρθε η ώρα να σταματήσετε να χτίζετε τη ζωή σας γύρω από την ελπίδα ότι κάποια μέρα θα πάρετε εκδίκηση για όσους σας αδίκησαν. Γιατί όταν αυτός είναι ο τρόπος σκέψης σας, κάνετε επιλογές με βάση τους άλλους. Και αυτό αποδεικνύεται μια κακή ψευδαίσθηση. Άλλωστε, η προσωπική εξέλιξη και επιτυχία είναι το καλύτερο είδος εκδίκησης.
8. Να υπακούμε στους εσωτερικούς μας δαίμονες
«Οι δαίμονες είναι απλά κομμάτι του εαυτού σου που δεν έχεις ακόμα μάθει να αγαπάς». Το ενδιαφέρον με το πώς οι εσωτερικοί μας δαίμονες μας στοιχειώνουν είναι πως όταν κάνουμε ό,τι μας ζητούν, σταματούν. Κι όμως μετά από λίγο συνειδητοποιούμε ότι τελικά δεν σιωπούν ποτέ και όλο μας ζητούν να συνεχίζουμε να τους υπακούμε, είναι πάντα αχόρταγοι και θέλουν να μυρίζουν το φόβο.
Η απελευθέρωση από αυτούς δεν έγκειται μόνο στο να τους αντιστεκόμαστε, αλλά και στο να μπορούμε να τους ακούμε καθαρά και αμέσως μετά να έχουμε τη δυνατότητα να επιλέξουμε εμείς και μόνο εμείς.
Brianna Wiest – Photo: Author/Depositphotos
Εμείς το διαβάσαμε κα ιμας άρεσε στο enallaktikidrasi.com