Έχετε σκεφτεί ποτέ σας γιατί μερικά παιδιά συνεχώς διαβάζουν κάτι, ενώ για άλλα παιδιά ένα βιβλίο σημαίνει τις περισσότερες φορές τιμωρία;
Φταίει το διαφορετικό επίπεδο ανάπτυξης των παιδιών; Ίσως. Αλλά το θέμα δεν είναι δα και τόσο τραγικά δύσκολο ούτε και αφορά ανώτερα μαθηματικά. Στο σχολείο όλα τα παιδιά μαθαίνουν να διαβάζουν. Δεν είναι κάτι εξαιρετικό.
Παρ’ όλο που το να μάθει ένα παιδι να διαβάζει είναι ένας από τους πρωταρχικούς στόχους ενός δασκάλου, το ενδιαφέρον για το διάβασμα αποτελεί έναν πολύ μεγαλύτερο και δυσκολότερο στόχο.
Μερικοί γονείς είναι τόσο εντυπωσιασμένοι από την επιμονή και επιμέλεια στο διάβασμα του παιδιού ενός γείτονά τους, ώστε ξεκινάνε να μαλώνουν το δικό τους «τεμπέλικο» δημιουργώντας έτσι μόνοι τους «κανόνες» σχετικούς με το διάβασμα, κάτι σαν να λέμε «δε θα πας βόλτα αν δεν διαβάσεις πρώτα πέντε σελίδες».
Φυσικά, το παιδί θα τις διαβάσει, τι άλλο να κάνει; Αλλά το αποτέλεσμα από ένα τέτοιο διάβασμα θα είναι απολύτως αντίθετο από αυτό που θα περίμεναν οι γονείς.
Διαβάζοντας με το ζόρι, στην καλύτερη περίπτωση το βλαστάρι σας δε θα προσέχει καν το νόημα ενός βιβλίου. Στην χειρότερη – θα πάθει νευρική διαταραχή και στη συνέχεια δε θα μπορεί να δεχτεί κανενός είδος εκμάθηση.
Πολλά παιδιά που έχουν μάθει να δουλεύουν με τυποποιημένες μεθόδους δεν μπορούν να επεξεργαστούν ικανοποιητικά ένα κείμενο. Έχουν στενό οπτικό πεδίο και στερούνται της κριτικής και παραστατικής σκέψης, μαθαίνουν απ’έζω παραγράφους και αποσπάσματα αλλά το θέμα και το νόημα δεν τα «πιάνουν». Αφού λοιπόν το να μάθει το παιδί έστω κάτι από ένα βιβλίο που απεχθάνεται, απαιτεί κόπο, είναι αδύνατο να περιμένουμε απ’αυτό την ιδιαίτερη αγάπη προς τη λογοτεχνία. Ωστόσο είναι δυνατό κάθε παιδί να αγαπά να διαβάζει αν να του δείξει κανείς πόσο ενδιαφέρουσα είναι η διαδικασία του διαβάσματος και πόσα πολλά μπορεί να μάθει χωρίς τιτάνιες προσπάθειες.
Διάφορα κέντρα πνευματικής ανάπτυξης με την βοήθεια της μεθόδου του παιχνιδιού φτάνουν σε υπέροχα αποτελέσματα. Η ταχύτητα της ανάγνωσης αυξάνεται κατά δυο με τρείς φορές και φυσικά όλα όσα διαβάζουν τα παιδιά τα κατανοούν και τα απομνημονεύουν.
Τι να κάνουμε όμως αν τέτοια «πολυτέλεια»για κάποιο λόγο δεν είναι διαθέσιμη; Προσπαθήστε λοιπόν να «ξυπνήσετε» το ενδιαφέρον του παιδιού σας μόνοι σας.
Ποτέ μην απαιτείτε να διαβάζει το παιδί «σωστά» βιβλία μόνο. Αφήστε το να διαβάζει κόμικς. Επιπλέον μπορείτε να προτείνετε στο παιδί να κάνει τα δικά του σχόλια στα σχέδια που βλέπει.
Αν βλέπετε ότι βαριέται το παιδί να διαβάσει κάποιο βιβλίο μη το πιέζετε να τελειώσει την ανάγνωση. Η ανάγνωση πρέπει να συνδέεται μόνο με την αίσθηση ικανοποίησης.
Μην κάνετε κριτική στην αδιαφορία του προς το διάβασμα. Τα σύγχρονα παιδιά στις μέρες μας έχουν πολλές άλλες πηγές πληροφορίας. Η κριτική σας θα επιδεινώσει την προσωπική στάση του προς τον γραπτό λόγο.
Διαβάστε και εσείς οι ίδιοι. Το παράδειγμά σας όταν διαβάζετε μπορεί να προκαλέσει το ενδιαφέρον.
Χρησιμοποιήστε την «ατελή δράση» όταν διαβάζετε για το παιδί και ξαφνικά σταματάτε για κάποια «επείγουσα» δουλειά πριν να τελειώσει η ιστορία και ζητήστε να συνεχίσει να διαβάσει το ίδιο το παιδί. Να του πείτε ότι ενδιαφέρεστε και εσείς τι έγινε στο τέλος και παρακαλέστε να σας πεί όταν τελειώσει.
Οργανώστε την δική του βιβλιοθήκη. Δεν πρέπει να αγοράσετε χιλιάδες παιδικά βιβλία. Απλώς συγκεντρώστε όλα τα δικά του βιβλία σ’ ένα μέρος.
Όταν διαβάσει όλα τα δικά του, πάτε μαζί του στη δημόσια βιβλιοθήκη. Κάντε αυτή την ημέρα να είναι μια μεγάλη μέρα, διαφορετική, μια μικρή γιορτή του παιδιού σας.
Αν πραγματικά δεν έχετε τον χρόνο για να ασχοληθείτε αρκετά , μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ακουστικά αφηγηματικά βιβλία (audiobooks) και καραόκε. Φυσικά, αυτό δεν είναι κανονική ανάγνωση όπως θα έπρεπε να είναι, αλλά μπορεί επίσης να φανεί χρήσιμο και να δώσει κίνητρο κι ενδιαφέρον για διάβασμα. Για παράδειγμα ένα δίγλωσσο audiobook μπορεί να προκαλέσει το ενδιαφέρον για την εκμάθηση ξένων γλωσσών.
Πηγή: http://arhiv-statey.pp.ua/
Την μετάφραση του άρθρου έκανε η Κα Valeria Koshel